నక్కా ఎంకటన్న (ఒక ఘటన)

 

నక్కా ఎంకటన్న (ఒక ఘటన)

ఇది 1973  జరిగిన ఉదంతము. నేను 1971నవంబరు2, న భారత రాష్ట్రీయ వార్దుషి లో (State Bank Of India) లో గుమాస్తాగా జమ్మల మడుగు శాఖలో అడుగు పెట్టినాను. ఆ రోజులలో Bank ఉద్యోగము అందులోనూ State Bank ఉద్యోగమంటే నాటి నిరుద్యోగులకు అది ఒక వరము. ఆ కాలములో గుమాస్తాలకు కూడా చిన్న ఊర్లలో ఎక్కడలేని గౌరవము ఉండేది. ఈ Banks లో గుమాస్తాలగా చేరేవారు స్థూలముగా రెండు విధాలగా వుంటారు. 1. కడుపు నిండినవారు, 2. కడుపు మండినవారు. కడుపు నిండినవారు 10 నుండి 5 వరకు ఎదో పని చేసినామనిపించి సాయంకాలము 5 అయిన వెంటనే ఏ Tennis Raquet చేత బట్టి Good Night అంటూ వెళ్ళిపోయే వారు, అట్లుగాక Over Time (ఆరోజుల్లో ఉండేది.) ఉంటె రాత్రి 8 వరకూ కూడా పనిచేసేవారు. నేను రెండవ తెగకు చెందిన వాడను. స్వోత్కర్ష కాదిది అని నా మనవి. Over Time చేయవలసి వచ్చినా ఆ సమయములో ఎటుతిరిగీ అప్పజెప్పిన పని చేసి పోవలేనన్న పట్టుదల నాది. నాకు అన్ని విధములా చేదోడు వాదోడు నాతో బాటు చేరిన, నేటికీ, నా అనుంగు మితృడు రామకృష్ణా రెడ్డి.

జమ్మలమడుగుతో నాది ఒక అవ్యాజ సంబంధము. నేను 7వతరగతి (ii Form) నుండి 11th Class (SSLC – Public) అక్కడే చదివినాను. బాల్యము అంతా ఆచటనే గడచిన ఆ ఊరు నేను అజన్మాంతమూ మరువలేను.

నా అదృష్టమేమో నా ఉద్యోగ నియుక్తి (appointment) కూడా అక్కడే జరిగినది. నిజముగా నా ఆనందమునకు హద్దు లేదు. మా శాఖ, శాఖా విపణము (Vegetale market) నకు ఎదురు వరుసలో ఉండేది.

అది శీతకరండములు ( fridge) సామాన్యులకు అందుబాటులో లేని రోజులు కావున నేను కాయగూరలకు రెండు మూడు రోజులకొకసారి పోవలసివచ్చేది. ఆ Market Gate దగ్గరే ఒక జంట గాలికి రాలిన నిమ్మకాయలు తెచ్చుకొని అమ్ముకొనేవారు. అమాయకమైన ఆ జంట ఎందుకో నా మనసులో ఛాయాచిత్రముగా నిలచిపోయింది. ఆతల్లి ఎప్పుడూ చిరునవ్వుతో కళకళలాడేది, వెంకటన్న అమాయకముగా ఉండేవాడు. బాగా లావుగా నిగనిగలాడే నిమ్మకాయలు అమ్మే సాయబుగారలు ఉన్నా నేను వారి వద్దకే పోయేవాడిని.

ఒకరోజు ఎంకటన్న, నిమ్మకాయలు తీసుకొన్న తరువాత Sir మాకుమార్తే ఇంకొక 5,6 సంవత్సరాలలో పెళ్ళికి ఎదుగుతుంది. రూకో పాతికో ఇప్పటినుండి కూడబెట్ట దలచుకొన్నాము. మీరు సలహా ఇవ్వండి అని అడిగినాడు. ఇప్పటిదాకా కూడబెట్టినది ఏమీ లేదని కూడా చెప్పినాడు. అయితే ఒక 5 రూపాయలు తీసుకొని Bank కు వస్తే, పరిచయదారునిగా (Introducer) నేనే సంతకము చేసి సంచయ-లేఖ (SavingsAccount) ప్రారంభింపజేస్తానన్నాను.  ‘నేను రోజుకు ఒక రూపాయి మాత్రమే కట్టుకోగలను’ అన్నాడాతడు. ‘కానీలే’ అని చెప్పినాను. నిజానికి ఆపని మరొక, పైన తెలిపిన మొదటి తరగతికి చెందిన వ్యక్తిది.’

Bank తెరువగానే వెంకటన్న రానే వచ్చినాడు. మొదట నా వద్దకు వస్తే అందుకు సంబంధించిన వ్యక్తి వద్దకు ముందు పంపినాను, హద్దు మీరకూడదు కాబట్టి. ఎంకటన్న అతని వద్దకు పోయి చెప్పీ చెప్పకముందే అతనిపై విరుచుకు పడి ఆ గుమస్తా అతనిని  గెంటించేటంత పని చేసినాడు.  చిన్నబుచ్చుకొన్న ఎంకటన్న నా వద్దకు చేరినాడు. అతనికి ధైర్యము చెప్పి, నిబంధనలను దాటి చేయవలసిన పని కాబట్టి శాఖా నిర్వహణాధికారి వద్దకు పిలుచుకు పోయి ఆయనకు ఎంకటన్న సమస్య సవివరముగా తెలియజేసినాను. Bank నిబంధనలు ఒప్పుకోవు అనేతుగా వుంటే ఎంకటన్న 1 రూపాయికి 4 రూపాయలు జతచేసి నేనిస్తాను. అతని ఉత్సాహానికి ప్రోత్సాహాన్ని జతచేస్తాను Sir అన్నాను.

మంచి మనసు కలిగిన Manager గారు 1 రూపాయితోనే Account ప్రారంభించుటకు అనుమతించుతూ సంతకము చేస్తున్నాను అని వార్తావహుని (Messenger) పిలిచి ఆ పనిని చూసే గుమాస్తాకు ఇవ్వమన్నాడు. అతనికి పచ్చి వెలక్కాయ నోపడ్డట్లయినది. క్రమము తప్పక రోజూ రూపాయి కడుతూ మాట నిలుపుకొన్నాడు ఎంకటన్న.

కాలాంతరములో అందరికీ బదిలీ వచ్చినది. నేను కడపకు మారిపోయినాను. జమ్మలమడుగులోనే ఉండిపొయినది వెంకటన్న, ఆ శాఖలో నిలచిపోయినది అతని Account. ఎదో పనిమీద బదిలీ అయిన చాలా నెలల తరువాత జమ్మలమడుగు వచ్చి ఒకసారి మా శాఖను చూద్దామని వచ్చినాను.

‘ఘటన’ అంటే అదే కదా! వెంకటన్న భార్యా సమేతముగా ఎదురుగా సాక్షాత్కరించి అశ్రుపూరిత నయనములతో  నమస్కారము చేసి ఆరోజు మీరు ప్రారంభింపజేసిన ఖాతా వల్ల నేను వేసిన Fixed ఈ రోజు 25 వేలయినది sir. రాను రానూ నా వ్యాపారము పెరిగి రోజుకు రూ. 20,25 కూడా కట్టేవాడిని. మొత్తము 15 వేలు అయినది నీవు Fixed వెయ్యి అని చెప్పుట వల్ల ఈరోజుకు అది 25 వేలయినది. నాకూతురి పెళ్లి నిశ్చయమైనది Sir. అల్లుడు High School లో Techer అని ఎంతో సంతోషముగా చెప్పినాడు. దంపతులిరువురూ ఎంతో కృతజ్ఞాతా పూర్వకముగా నమస్కరించి పెళ్ళికి తప్పక రమ్మన్నారు. అలాగే నంటూ శెలవు తీసుకొన్నాను. ఆరోజు వారు అచట కనిపించక పోయివుంటే నేను వారిని జీవితములో తిరిగీ చూసియుండేవాడను కాదేమో!

బస్సు ఎక్కి కూర్చున్న తరువాత ఆడంపతుల పట్టుదల ఆనాటి శాఖాధికారి మంచి మనసూ కడప చేరే వరకూ నా మదిలో మెదలుతూనే ఉండిపోయింది.

స్వస్తి.