కవిత్వము-కావలసినవి

 

కవిత్వము-కావలసినవి

https://cherukurammohan.blogspot.com/2020/10/blog-post.html

ఈ దిగువన శ్రీయుతులు చొప్పకట్ల సత్యనారాయణ గారు విస్తారముగా, పెద్దన 

శ్రీకృష్ణవరాయలతో  కావ్యరచనా సామాగ్రిని గూర్చి తెలియజేసిన వైనమును మీ 

ముందుంచుతూ నేటి కాలానుగుణముగా అన్వయించగలిగిన విషయములను 

వానినుండి గ్రహించి మీ ముందుంచుచున్నాను.

శ్రీయుతులు చొప్పకట్ల సత్యనారాయణ గారి ప్రచురణ యథాతథముగా:

కావ్యరచనా ప్రరోచనా  సామగ్రి !!

"కృతి వినిర్మింపు మొకటి మాకు శిరీషృ సుధామయోక్తుల పెద్దనార్య!”- అని 

రాయలవారు పెద్దన్న గారి నడిగినారట. దానికి సమాధానంగా రాయలకు పెద్దన్న 

చెప్పిన సమాధాన మేమిటో వినండి!

చ: నిరుప హతి స్థలంబు; రమణీప్రియ దూతిక తెచ్చి యిచ్చు క

ప్పుర విడె ; మాత్మకింపయిన భోజన ; మూయెల మంచ; మొప్పు,త

ప్పరయు రసజ్ఙు ; లూహ తెలియంగల లేఖక పాఠకోత్తముల్;

దొరకినగాక , యూరక  కృతుల్ రచియింపు మటన్న, శక్యమే !!

భావం:- 1 నిరుపహతి స్థలంబు2 రమణీప్రయ దూతిక  యిచ్చే కర్పూర   తాంబూలం 

3చక్కనిభోజనం4 సేదతీరేందుకు ఊయలమంచం 5 గుణ ,దోషములను చెప్పగల 

పండితులు 6 కవిమనస్సులోని భావాన్నికనిపెట్టగల వ్రాయస కారులు.,పాఠకులు 

దొరకిన తప్ప కృతినిర్మింపు మనిన యసాధ్యము; అనిభావం!

అవును కమ్మని కవిత్వంకావాలంటే, అదిరావాలంటే యివన్నీ చాలాఅవసరమే! 

ఇందులో ఊయలమంచము వంటి ఒకటో అరో లేకున్నా యిబ్బంది ఉండదేమో!

కవికి ప్రశాంతమైన వాతావరణం చాలాఅవసరం. చుట్టూఉన్నప్రకృతి 

యతనిలోనియూహలకు దోహదం చేసేదిలా ఉండాలి. సూణాపణందగ్గర కూర్చోబెట్టి 

కవిని కవిత్వం చెప్పమంటే ఆకంపేగాని, యింపైన కవిత్వం యెలావస్తుంది? కాబట్టి 

నిరుపహతి స్ధలంబు అవసరమే!

అందమైన ఆడపిల్ల అందించే కర్పూర తాంబూలం మరొకటి. ఆపిల్ల అందమైనదైతే 

చాలదు. ప్రియ కావాలి యెవరికి?కవిగారికి. ఆయన అల్ల  సాని గలవారుగదా! అప్పుడు 

కవిత్వం ఉరకలుపెడుతూ విజంభిస్తుంది. ప్రబంధయుగం కవులు. వారికావ్యలు 

శృంగారకేళికలు.కాబట్టి వారు  అవసరమే వారికి.

ఆత్మకింపయిన భోజనము. కడుపునిండాతింటే కవికి కళ్యాణమయ కవిత్వం చెప్పే 

మనఃపరిణతికలుగుతుంది. కడుపు మాడుతూఉంటే, కమ్మనికవిత్వం వస్తుందా? 

కలికవిత్వమో, ఆకలికవిత్వమో వస్తుంది. కదా!

ఊయలమంచము- రాయలనాటికవులు భోగపరాయణులు ఆనాటి 

యీఊయలమంచములకు "తూఁగుటుయ్యెలలు". అనిపేరు. సుఖంగామెక్కి 

యీమంచమెక్కి కునుకు తీస్తూఉండటం వారికి అలవాటు. ఆయలవాటుకు 

సూచనమిది. యిదియవసరమోకాదో పాఠకులేనిర్ణయింతురుగాక!

ఒప్ప తప్పరయు రసజ్ఙులు, యిది చాలగొప్పవిషయము. 

చక్కనిపరిష్కర్తలుఉండాలి.వారు 'రసజ్ఙుడగుట' గమనింపదగినయంశము. 

రాగద్వేషములకు లోనుగాక ,కేవల దోషైకదృక్కుమాత్రమేగాక, గుణభాక్కు లయి 

ఉండవలెను. అప్పుడాకావ్యం కమనీయంగా రూపొందగలదుగదా!

ఇక చివరిది. ఊహతెలిసి వ్రాసే లేఖకులు. లేఖకుడు సరియైనవాడుకాకుంటే, కవిత్వం 

కాస్తా కపిత్వం కిందమారిపోతుంది. వ్యాసునకు గణపతివలెను, తిక్కనకు  గురు 

నాధునివలెను వ్రాయసకారులు ఉండాలి. అప్పుడు కవియభిప్రయాలు అద్దంలోనీడలా 

ప్రతిబింబిస్తాయి.

అలాగే  రసహృదయంతో చదివే పాఠకుడు కూడా అవసరమే! లేకపోతే కవిశ్రమకు 

తగిన ఫలితం లభించదు.

ఇదిగో యేవంవిధ సౌకర్యాలను సమకూర్చి అప్పుడు కావ్యంగురించి అడగాలి.యేమీ 

లేకుండా కమ్మనికృతుకావాలంటే, ఊరక వస్తాయా? అన్నాడు పెద్దన. నిజమేమరి!

చాలాగొప్ప విషయమును నేటి రచయితలకు గుర్తు చేసినారు. వారి సమయోచిత 

ప్రజ్ఞకు నమస్కారములు.

వారి మాటలకు తోడు కూడిన నామాటలు:

ఇందులో ఈకాలములో లేనివి, ఈకాలానికి తగినవి అని రెండు విధాల మనము 

వర్గీకరించు కొంటే ఒక్కసారి ఈకాలమునకు వలసినవి మాత్రము గమనించుదాము.

1. నిరుపహతి స్థలము అంటే వ్రాయుటకు కూర్చున్న వ్యక్తికి అంతరాయము లేని 

ఏకాంతము అత్యంత అవసరము. అంతరాయములు ఎక్కువయితే అనుకొన్నది అంతా 

రాయలేము. కవిత వాడని సౌగంధికా పుష్ప వృక్షము వంటిది. సారవంతమైన భూమి, 

తగిన ఎరువు, చీడ తగలని వాతావరణము ఎంతో అవసరము.

2. ఒప్పు తప్పు అరసిన రసజ్ఞత. ఈ తప్పు ఒప్పు చెప్పుట లో పెద్దన రసజ్ఞత అన్నారు. కానీ 

తప్పొప్పులు చెప్పే పాండిత్యమనలేదు. ఎందుకంటే తమ పాండిత్య పాటవము 

ప్రదర్శించేముందు ఒక వేళ రాసిన వ్యక్తి ఆవిధముగాఎందుకు వ్రాసినాడు అన్నది 

తెలుసుకోకుండానే కొందఱు తమపాండిత్యమును వ్రాతల క్రింద ప్రకటించుతూ 

వుంటారు. అటువంటి మాటలు కేవలము మనిషిని నొప్పించుటకు తప్ప 

సవరించుకొనుటకు ఉపయోగ పడవు. అటువంటి సందేహములకు పిచ్చాపాటీ బల్లను 

(chatting board) ఉపయోగించుట మంచిది. వ్రాసిన కవి లేక రచయిత  అహము దెబ్బ 

తినదు. అంతేకాక తననుతాను సవరించుకొనుటలో విమర్శకుడు చేసిన ఉపకారానికి 

కృతజ్ఞత కూడా తెలుపుకొంటాడు. సభ్య సమాజములో అప్రియములకు తావివ్వ వద్దు. 

పొరబాటు మానవ సహజము.

౩. రచయితలలో ఎందఱో ఉత్సాహవంతు లున్నారు. వారి రచననచ్చితే like కొట్టుటయే 

గాక బాగున్నది అనిగానీ, బాగుండుటకు ఏ ఏ అంశములు దోహదము చేసినాయి 

అన్నది కానీ, బాగుండుతకు ఇంకా ఏ ఏ అంశములు చేర్చవలెనని గానీ ఒక్కమాట 

విమర్శకరండము (Comment Box) లోవ్రాస్తే ఒక చక్కటి సాంప్రదాయమునకు తెరదీసిన 

వారవుతారు.

సక్రమమగు రీతిలో ఉపయోగించుకొను వారాలకు ‘ఆస్య గ్రంధి’ (Facebook) అత్యంత 

ఉపయోగకరమైన ఉపకరణము. సద్వినియోగము చేసుకొనుట మంచిది.

స్వస్తి.