అంతంకాదారంభం

అంతంకాదారంభం

కుళ్ళు కుట్ర చక్రాలను కుదురుగా అమర్చుకొన్న

స్వార్థమనే ఇరుసుపైన సాంతము తా నిలచియున్న

తేరు పైన ఊరేగిన దిక్కెరుగని దొరతనాలు

చూచినారు ఈ నాటికి చూడలేని పతనాలు

కనికరమను మాట మరచి కడు నిర్దయ కందకాల

ప్రజల కప్పి తోలినారు ప్రబలంగా తేరు కదల

సంభవించె పదచ్యుతి సతమతమౌ మనస్థితి

నేడు వారిదధోగతి చూడు భవిత పురోగతి

శ్రావణ మేఘాల నెల్ల సముద్రమున చేర్చింది

శరదృతువు వచ్చింది శశి వెలుగులు తెచ్చింది

మూలికలుత్తేజమంది మొండి రోగముల గుదుర్చు

సోమహాస భాసములో సుజన తతికి ముదము గూర్చు

కంటకులను కంటకాల కలుపునేరి పారవేసి

ఫలరసాల సాలములను పాదుగొలిపి పెంపుజేసి

కష్టజనుల చెమట నీరు కడుపేదల కంటినీరు

కలసినట్టి కాంక్రీటును కలుగు బాట వేసినారు

ఒకరికొకరు సాయపడుచు ఉద్యమధ్యేయాన వారు

నడమంత్రపు సిరి గాళ్ళకు నభ తారల జూపినారు

ప్రగతి కొరకు పాటుబడని ప్రభుత లెల్ల బరిమార్చి

మమతారాగాలనెల్ల మనసులోన చేర్చి పేర్చి

మన యాతాయాతమ్ముల మధురస్మృతి జేయగోరి

ఎన్నాళ్ళకు ఎన్నేళ్ళకు ఏర్పడింది రహదారి

ప్రగతి కొరకు పాటుబడని ప్రభుతలెన్నొ మారిమారి

కానీకిది గోదారి కాపాడీ రహదారి

ఆగవలదు ఇంతటితో ఆపవద్దు సంరంభం

అయిపోయిందనుకోకిది అంతంకాదారంభం

ఇంత రంగము -- అంతరంగము

ఉరకలు పరుగులు ఉరకలు పరుగులు

ఊపిరి సలపని పని నలు చెరుగులు

తారా గ్రహములు తిరుగు ఖగోళము

నా మనసయ్యది గందర గోళము

జీవిత మార్జన కే యంకితమా

జీవితాని కార్జన యంకితమా

ఎంత కాలమీ తలమునకల పని

ఎంత త్రవ్వినా తరగనిదీ గని

పెరిగిన తదుపరి ఏమౌతావని

యడిగిన తెలిపితి తెలియదని

ఇప్పుడు నాకనిపిస్తూవున్నది

‘తరగని పెన్నిధి బాల్యమన్నది’

టక్కరిగాళ్ళగు మిత్రులు వున్నా

వారియందు గల టెక్కులు సున్నా

పది కాసులు నా దగ్గర వుంటే

ఈగల గుంపులు బెల్లము చుట్టే

జేబులు ఖాళీ అయినాయంటే

తెలియును నా వారెవరో కంటే

నాన్న పెత్తనము ఉండే వరకు

మిగిలిన కోరిక లేవీ చివరకు

పగ్గము చేతులకంద వెంటనే

నిరతము కారెను నీరు కంటనే

అవసర మాదాయమును మించగా

కోరికలే కొడి గట్టి పోయెగా

అడుగుతారు బాగున్నారా యని

తలనూపెదనే దానికి ఔనని

నిజమును చెప్పే ధైర్యము లేదు

పెదవులపై దరహాసము రాదు

విధి మాయ కదా ఈ విపరీతము

విస్తుపోక వేరేమిటి చేతము

జీవుడున్నచో నీట మునుగుదుము

వదలి వేయుచో పైకి తెలెదము

మాయామయమీ మాధవ లీలలు

తెలియ లేములే దేవుని హేలలు

ఆలోచన లో మునిగిపోవగా

గతుకుల దారుల గదిని చేరగా

గురువుల గాంచితినాశ్చర్యముగా

ఒక్కరొక్కరుగ చెప్పిరి సూక్తులు

ప్రాణమునెరుగని జీవన్ముక్తులు

ఇంటి కప్పు తానిట్లు తెలిపెను

‘ఉన్నత భావములుండ వలయును’

పంఖా ‘నే గది నుంచినట్లుగా

నీ మది చల్లగ వుంచవలెనుగా’

గడియారము ‘నీవుండుము నాలా’

‘పడి లేస్తూ పనిచేసే అలలా’

అద్దము ‘నీ మది శుద్ధముగుంటే

అందముండు నీ కట్టెదుటే’

కిటికీ ‘చూడుము లోకమునంతా

పిడికిట నుంచుము అనుభవమంతా’

తలుపు తెలిపె ‘నీ తలపుల నెప్పుడు

సమయోచితముగ మూయి తమ్ముడు’

‘జీవితమంటే ఇంత రంగము

ఉన్నది చూ’డనె అంతరంగము